Kisahnyer maser dier terlantar kat spital lepas accident. Sebelum tue dier icu, jd kompom la takleh makan. Jadi biler dah masuk wad biaser, dh boleh makan macam2, mula2 la org akan tanyer kot nak aper2 ke. Selalunyer dier tak banyak mintak pun. Makan jek ape yang dibagi.
1 hari, arwah mintak ketayap. Dier nak ketayap putih. Jarang beno jumpa ketayap putih nie, selalunyer hijau jek. Jenuh la, sedara mara mencari ketayap putih. Ndak tak ndak beli jugak la warna hijau tue. Kot2 arwah boleh terima. Biler bawak kat dier, di tanyer nyer amender nie...? Deme yang menjaganyer explain la yg dier yg mintak, sbb dier mmg tak brape nak ingat maser tue. Tgh dalam proses pemulihan.
Dengan selamba arwah nie kata, dier bukan nak ketayap nie. Dier nak ketayap kepala. Nak pakai... Pecah ler ketawa org yang membawanyer... nasib ler.
Tue cerita zaman silam. Nie cerita zaman sekarang.
Ari Jumaat ari tue dok lepak umah. Tak keje, Mcm2 ler nak buat. Maka jadi ler benda alah nie.
Tapi, banyak ler tapinyer nak menyudahkan coz 1st attempt kan...
1) intinyer memang ader dalam peti ais, lebihan dari gotong royong kat surau.
2) 'cikgu' yang ngajonyer sentiaser ader kat dapo nak make sure jadi perfect.
Tapi, biler dah jadi, syokkk wooo.... hehehe
Tiada ulasan:
Catat Ulasan